Hoe grote afbeeldingen te borduren. Hoe grote schilderijen te borduren. Embroidery Experience

De naakte vrouwen, die minstens één keer probeerden een kruis te borduren, weten wat voor een moeizame werk het is.

Om een ​​kruis te borduren, moet je veel geduld hebben. Immers, zelfs het borduren van een kleine foto vergt inspanning: elk kruis moet zorgvuldig worden geborduurd, niet om kleuren te mengen, om niets te vergeten.

Wat te zeggen over het grote werk. Borduurders die grote en complexe kruislings gestikte schilderijen maken, verdienen applaus en respect.

Op het borduurwerk van een dergelijke foto kan maanden en zelfs jaren werk vergen.

Vroeg of laat, veel onderhandschoenen, die zichzelf uitproberen en hun vaardigheden op eenvoudige onderwerpen aanscherpen, nemen grote en complexe schilderijen op. Craftswomen besluiten dat een grote afbeelding als een kleine foto is, maar dat deze langer is geborduurd.

In feite blijken de meeste van deze werken te leven "op de tussenverdieping". Veel van deze werken zijn nog niet eens voor de helft af.

Feit is dat het grote plaatje niet "heel veel kleintjes" zijn. Meestal in de grote afbeelding en de complexiteit van het schema is hoger (de fragmenten zijn kleiner, de spreiding van de fragmenten is groter), en er zijn meer kleuren (vanaf 20). En de omtrek is kleiner - voor precisieonderdelen. En het werk gaat nog lang door en het resultaat is niet zo tastbaar als in kleine klussen.

In borduurgemeenschappen bieden borduursters vaak aan om onafgewerkte foto's aan andere vakvrouwen te geven - gratis - als ze maar klaar zijn.

Zijn grote schilderijen - het lot van kalme en geduldige van aard meesters?

Helemaal niet!

Als u niet een van de vreedzame mensen bent, is er een geweldige manier voor u dat veel borduursters oefenen.

Dit borduurwerk is parallel aan twee of meer werken.

Eén klus is groot, moeilijk, lang.

De andere is eenvoudig, licht, met een kleine hoeveelheid bloemen, grote fragmenten.

Borduur veel werk tot je je verveelt, leg het dan een tijdje opzij in de kast en doe het rustig aan. Het is wenselijk dat eenvoudig werk in kleur is, in tegenstelling tot veel werk.

Bijvoorbeeld: als blauw de overhand heeft in een groot werk, neemt u een kleine met overwegend rode tonen. Indien groot - in bruine tinten, neem dan een kleine in groene of blauwe tinten.

Na veel werk zijn kleintjes gemakkelijk en eenvoudig te borduren. Dit is een soort rust voor de borduurster die constant wil creëren.

Tegen de achtergrond van veel werk zal het lijken alsof een beetje werk heel snel wordt gedaan. Eenmaal, en ze is klaar.

En na zo'n rust en inspiratie neemt u opnieuw het geweldige werk op. Kruissteek is een fragmentarisch handwerk. Dat wil zeggen, het is niet nodig om het proces te onthouden - u kunt altijd beginnen met werken vanaf elke plaats, vanaf elk fragment (gebied met dezelfde kleur).

Het is niet voor niets dat vrouwen die bij ons bordmachines voor borduurwerk bestellen, in 30% van de gevallen meteen een extra frame voor hen bestellen - alleen voor deze afwisseling. Immers, wat goed is in dit opzicht machine: borduren - recht op het frame - u kunt gemakkelijk losschroeven van de benen en een ander frame met een ander werk schroeven.

Zo neemt de productiviteit van het borduurmotief toe: in plaats van "rondhangen" in één grote foto en het "door Ik wil niet" doen, worden tegelijkertijd verschillende kleine werken geborduurd en de grote worden geleidelijk geborduurd.

Niet complex maken en niet luisteren naar mensen die je vertellen dat je "verstrooit". Bij het borduren van grote schilderijen is deze methode vaak noodzakelijk.

Laat alle foto's die u bent gestart, zijn voltooid. Laat de wereld gevuld zijn met grootse afbeeldingen, geborduurd met een kruis. Laat borduurwerk u alleen aangename emoties brengen!

Tot ziens op de site

Welkom! Laten we eerst kennis maken. Mijn naam is Marina. Ik maakte mijn eerste kruis ongeveer veertig jaar geleden. Ik borduur schilderijen ongeveer tien jaar. Het begon allemaal met een geschenk (een reeks borduurschilderijen), waarmee ik mijn vrienden uit Europa bracht. Het was de langste baan in mijn leven. Ik heb het voor mezelf geborduurd, maar het bleek dat ik het van mij kocht (ik kon de prijs niet weerstaan), dus ik had orders. Aanvankelijk moest ik kits in Europa kopen, nu is het gemakkelijker geworden - ik heb al vijf werken van Peony voltooid en mijn klanten zijn de kwaliteitscriteria voor mij.

Aangezien ik aan het borduren ben om te bestellen, is de tijd eerst en vooral belangrijk voor mij, dus moest ik de traditionele methoden voor het bevestigen van draden opgeven, die veel tijd vergen en als gevolg daarvan neemt de tijd van naaien toe. Dit leidde tot een toename van het verbruik van threads, en zeer belangrijk, maar hier moet je kiezen (iedereen heeft zijn eigen prioriteiten), je kunt niet haasten om zelf te borduren.

Beantwoord eerst de veelgestelde vragen:
"Is het moeilijk om deze patronen te borduren?". Mijn antwoord (het is duidelijk dat het subjectief is): lange tijd - ja, moeilijk - nee. Voor mij is het heel vreemd dat het moeilijk kan zijn wat gedaan wordt met de eenvoudigste steken ter wereld. En het geduld van degenen die borduren is altijd veel. Misschien heeft iemand zoals ik een aandoening van dit werk, die ik 'psychologische vermoeidheid' noem. Drie dagen pauze, of ander werk verhogen en deze toestand verdwijnt.

"Welk schema om te kiezen? Min of meer? "Naar mijn ervaring is er geen verschil in de hielen. Het verschil is alleen in de tijd.

En de laatste terugtocht. Tijdens otshiva, bijvoorbeeld, is er een dergelijke situatie (ik naai het werk aan kleuren): de draad is voorbij, het laatste kruis is over, waarvoor je een nieuwe draad moet nemen, soms neem ik het, en soms naai ik het met een aanraking die in de buurt is. Zulke vrijheden zullen niet opvalt in achtergrondlandschappen, in landschappen en stillevens, maar laat u niet te veel meeslepen. Waar kun je zulke dingen niet doen? Dan, wanneer u gezichten borduurt, kunt u hier voor onaangename verrassingen komen te staan.

De belangrijkste regel: je moet borduren met maximaal comfort.

Ik borduur altijd van boven naar beneden en van links naar rechts. Eén rij - dit is tien cellen van het schema in de hoogte.

Wat we aan het voorbereiden zijn, is een frame, een machine voor een frame, een schaar voor het snijden van draden, twee tabletten (ongeveer iets later), vele, vele naalden, een eenvoudig potlood (of een blauwe viltstift op een stof die met koud water is gewassen), een gewone felle viltstift. over goede verlichting Ik denk dat schrijven niet noodzakelijk duidelijk is.

Een beetje over de naalden. Geachte Engelse naalden testen stonden niet, allemaal constant snel in het oor gewreven. Uiteindelijk stopte ik met kopen en stopte ik met goedkope breinaalden voor borduren. Ze waren zeer aangenaam verrast, er waren een paar stukjes defect, en de rest was al drie jaar in gebruik en zelfs het vergulden was niet versleten, alleen vervaagd. Naaldgrootte 24 of 26. Ik gebruik dat en een ander gemengd.

Alsof te vermelden, tonen de foto's niet de echte foto. Om al het moois van borduren te zien, is het noodzakelijk om naar het "leven" te kijken.

Aan de slag

1. Ik maak een kopie van het schema. Je weet maar nooit, het werk is lang. Ik heb het nooit nodig gehad. Maar voor het geval dat.

2. Ik sluit het schema aan. Ik lijm aan het begin alleen de eerste bovenste vellen. Het blijkt een lange strook. De resterende vellen worden alleen gebruikt als de eerste rij is losgemaakt. Als een rij uit de eerste strip moet worden verwijderd (ik herinner eraan dat de rij voor mij tien cellen hoog is), lijm ik de volgende bladen en pak ik de tweede strip, die ik met de eerste strip verbind, en snij alles af wat in de eerste strip is genaaid, enz. d.

Vervolgens neem ik een gewone marker en teken ik een diagram (de ladder op de foto). Elke rij wordt gedemonteerd met dergelijke tanden, anders wordt de grens tussen de rijen merkbaar.

3. Bevestig het canvas of uniform op het frame. Ik verwerk een uniform altijd met een zigzag, de omtrek is niet uitgerafeld. Voordat ik het canvas of uniform op het frame bevestig, bovenop (altijd) en aan de onderkant (niet altijd), bouw ik het op met een gewone doek. Ik doe dit met het enige doel: zodat het begin en einde van het borduurwerk zich in de "zone van comfortabel borduren" bevinden - handen moeten nergens reiken, maar plat op het frame liggen.

Ik maak het canvas of uniform alleen op deze manier vast zoals op de foto. De voorkant van het werk is van binnen verdraaid (op de een of andere manier gebeurde dit historisch), maar de onderkant is op deze manier (binnenzijde) vastgemaakt zodat de handen niet over de voorkant van de stof wrijven (dit is expres gedaan), de binnenste wrijft

4. Beklede stof. U kunt een speciale blauwe markering op de stof gebruiken, die wordt afgewassen met koud water. Ik stopte ermee om het te gebruiken nadat ik vergat om het af te wassen (er waren onaangename herinneringen) en ik dook meteen in warm water (het werk was verwend - hoewel klein en erg pretentieloos, maar verwend), sindsdien gebruik ik alleen eenvoudig maar erg zacht potlood (werkt nog steeds na het wissen). Razlinovyvayu alleen de eerste vier rijen, omdat de eerste rij otshit is, een andere rij, enz. Kijk naar de foto hierboven.

5. Bereiding van tabletten. Tabletten zijn gemaakt van afvalmateriaal waarin een naald gemakkelijk kan worden ingebracht. Ze bevatten naalden met draden die momenteel niet bij het werk betrokken zijn. Ik roep de organisator alleen op als er een nieuwe thread nodig is.

In Excel typ ik symbolen en garennummers, zoals op een organizer. Ik plaats alles op een A4-vel. Ik print meerdere vellen en plak een vel met gewone tape op een tablet.

Ik gebruik altijd twee tabletten. Waarom twee identieke tabletten? Na verloop van tijd zal de eerste tablet volledig worden verspild met naalden en gehavend. Ik haal snel naalden over en draag deze over van een oude tablet naar een nieuwe. Van de oude opgeruimde plaat verwijderd en een nieuwe bevestigen. En weer heb ik één tablet met naalden, een andere is schoon.

En toch helpt een lege tablet om snel het gewenste personage te vinden (soms zijn alle tekens plotseling op het werkblad verloren - de draden sluiten). Hier zijn de tablets in het proces. (Opmerking van de Golden Peony - als je geïnteresseerd bent in de tabletversie of als je iets anders voor jezelf bedenkt, en je moet tekens typen, hoe je het lettertype met de tekens op je computer plaatst, lees dan onderaan de pagina. Niet iedereen heeft dit lettertype in systeemlettertypemap.)

Ik voeg een lange strook van het schema toe aan de breedte van het werk. Ik maak het vast aan het canvas of uniform met gewone briefpapierklemmen.

Nu is alles klaar, je kunt beginnen met borduren. Ik neem een ​​naald met een draad die overeenkomt met het symbool dat ik ga naaien en begin.

Ik breng de draad vanaf de voorkant naar beneden door 15 cellen van een rij in werking, laat een staart ongeveer 0,5 cm (ik kan de draad op geen enkele manier repareren, ik zal mezelf in het proces repareren). Op dezelfde manier haal ik de draad uit het werk. Nu begrijp je waarschijnlijk waarom ik een heel groot aantal threads gebruik, maar de tijd is belangrijk voor mij.

Ik borduur een symbool totdat het zich in het gezichtsveld van een rij bevindt, dat wordt genaaid zodra dit symbool is geëindigd. Ik haal de draad uit het werk en steek een naald in de tablet. Daarna borduur ik het volgende personage, enz. Werk vindt alleen binnen het bereik plaats.

Snijd en liet de staart minimaal 0,5 cm, zodat het handiger was ze later af te knippen.

Wanneer de eerste rij onoverzichtelijk is, begint de tweede rij met otshivatsya. Na het verwijderen van de tweede rij worden de staarten van de eerste rij afgesneden met een schaar. Na het naaien van de derde rij worden staarten van de tweede rij draden afgesneden, enz. Zo bereik ik de laatste rij, het is de langste tijd, hier is het noodzakelijk om de draad te repareren. Ik gebruik alle manieren om de draad te bevestigen, die ik ken, behalve de manier om de draad aan de binnenkant vast te zetten (trouwens, een zeer goede manier en snel genoeg om de draad van binnen naar buiten onder de steken te trekken, maar ik draai het frame niet om tijdens het werk, dus ik gebruik het niet).

Ik werk met beide handen tegelijk, één boven het frame, de tweede onder het frame, waar wat, voor mij maakt het niet uit - het versnelt ook het werk.

6. Als het werk terug is, haal ik het van het frame, stript het de stof en wist het borduurwerk. Ik dompel het gewoon ongeveer 20 minuten in, klop het een beetje (ik kreuk en schroef niet los). Nu is het nodig om te spoelen totdat het water helder is (draai ook niets los). Nadat het hoofdwater uit de back-off is afgevoerd, wikkel ik het in een handdoek om het resterende water te verwijderen. En geef het een beetje droog.

7. Zodra het borduursel is opgedroogd (moet een beetje nat zijn), begin ik het glad te strijken. Ik leg mijn werk op het gezicht op een superzachte en donzige badstof handdoek en begin met strijken, heel, heel voorzichtig. Er mag geen steek worden toegepast. Ik kan hieraan toevoegen dat dit proces voor mij het meest onaangenaam is en het lijkt eindeloos.

8. Alles. Er was een workshop inlijsten. In het frame onder het glas plaats ik mezelf. Als u de workshop Framing vertrouwt, kunnen ze ook in het frame worden ingevoegd.

Ik hoop dat alles wat ik schreef nuttig en begrijpelijk bleek te zijn. Beoordeel me niet hard, ik schrijf voor het eerst zoiets, vooral voor openbare lectuur. Als iets niet duidelijk is, stel dan vragen, ik zal proberen ze te beantwoorden.

Heel erg bedankt voor je aandacht.

PS Ik liet een otshiv zien op het voorbeeld van het tapijt (semi-kruis). Als u een volledig kruis borduurt, is het principe hetzelfde. Verschil: wanneer u borduurt met tapesteken, gaat de beweging in de rij omhoog, vervolgens omlaag, weer op en neer, enzovoort. Bij kruissteken: ik begin altijd vanaf het onderste symbool in de rij en ga omhoog, maar naai niet het hele kruis, maar het halve kruisje, dan ga ik terug naar beneden en blokkeer ik de eerste halve kruising met de tweede - de eerste kolom wordt genaaid. In de tweede kolom, op dezelfde manier, begin ik bij het onderste symbool, vul ik het met een halve kruising en ga ik terug naar beneden overlappend met de eerste halve kruising. Ik hoop dat het duidelijk is.

1. Download naar uw computer twee bestanden met lettertypen.

2. Ga naar het lokale station C. Dan in de Windows-map. Zoek de map Fonts. En plak de gedownloade bestanden erin. Als de Windows-map verborgen is, verwijdert u deze beperking op uw computer.

3. Start de computer opnieuw op.

Kruissteek is een zeer interessante en fascinerende activiteit, ik denk dat als je dit leest, je dit mijn mening steunt. En borduren is een les die wordt genoten door een veel kleiner aantal mensen dan alleen borduren. Het borduren van grote en complexe schilderijen is een beroep dat veel tijd en moeite kost. Sommige van dergelijke werken worden niet maanden, maar jarenlang geborduurd. Des te waardevoller is het uitwisselen van ervaringen en hun eigen ervaring. Dus enkele elementaire kleine dingen kunnen het proces van borduren aanzienlijk vereenvoudigen en het proces aanzienlijk versnellen.

Dat is zo goed en we hebben al gesproken. Een potlood maakt het leven veel gemakkelijker en het markeren van 10 * 10 vierkanten, zoals in het diagram, helpt om minder fouten te maken en, bijgevolg, minder tijd te besteden aan het laten vallen van een achterwaarts gefixeerde foutcorrectie. Dus het blijkt dat zo'n potlood ons leven nog steeds enorm kan vereenvoudigen.

Hoe, ja, heel eenvoudig. Het zou eigenlijk het schema geleidelijk naar het canvas moeten verplaatsen. Nu zal ik het in meer detail uitleggen.

Laten we zeggen dat je een foto hebt geborduurd. Stel dat u besluit een fragment te borduren dat op het eerste vel van het diagram staat en dan verdergaat. U hebt besloten om een ​​draad te borduren die is gemarkeerd met een ruit in het diagram. Meestal borduurt u, uw ogen van het schema naar borduren en terug draaien, verliest periodiek waar u geborduurd hebt en gaat op zoek naar uw eigen locatie in het schema. Om niet in de war te raken, steek je de geborduurde kruisen op het borduurpatroon door. Dit is allemaal geweldig, ikzelf heb jarenlang zo geborduurd. Het kwam gewoon niet bij me op dat door deze diamanten te selecteren, het mogelijk is om een ​​potlood voor canvas te nemen om deze diamanten op mijn borduurwerk te tekenen. Toen ik alle diamanten op het canvas legde, nam ik rustig een naald en draad en borduurde ik zonder na te denken over de besmeurde kruisen. Ik kan tegelijkertijd tv kijken of chatten met dierbaren. Deze les vereist geen aandacht en concentratie. Borduren zo erg leuk. In eerste instantie leek het mij dat zo'n hertekening veel tijd zou vergen, in feite nee. Deze hertekening neemt een orde van grootte minder tijd in beslag dan ronddwalen in het schema. Bovendien, als ik klaar ben met het borduren van deze diamanten op dit fragment van borduurwerk, weet ik dat ze hier niet meer zullen zijn. Dit versnelt niet alleen het borduurproces, maar organiseert ook borduurwerk. Afgewerkt met diamanten, ga naar de cirkels enzovoort. Eerlijk gezegd vertel ik je dat het borduurwerk veel sneller begon te bewegen.

Blauw is een potlood dat de kleur tekent die moet worden geborduurd.

Als u borduurt op niet te grote borduurringen, is het gemakkelijker om een ​​fragment in de borduurring te nemen en het erin te naaien. Ik borduur persoonlijk op grote vloerhoepels en voor het gemak nam ik een fragment van 2 pagina's van het schema.

Blauw is een potlood dat de kleur tekent die moet worden geborduurd.

Probeer het, het maakt het borduurwerk van zelfs een zeer complexe foto echt tot een aangenaam tijdverdrijf.

Als je een paar bruikbare ideeën hebt, deel deze dan. Stuur me een verhaal over hoe je het proces van kruissteken vereenvoudigt of perfectioneert. We zullen nuttig zijn voor elkaar. Stuur aanbevelingen per e-mail: [e-mail beveiligd]

Veel succes, borduur foto's.

Voeg een reactie toe

Wees wederzijds beleefd. Alle berichten worden handmatig gemodereerd.

Uw opmerkingen.